100-jarige mevrouw Pijl leest veel en luistert goed naar de dokter

Door Erik de Bruin

Dat is ook niet zo verwonderlijk. Als de burgemeester het gezelschap en in het bijzonder de jarige gedag zegt, is het gezellige samenzijn ter gelegenheid van haar honderdste verjaardag al ruim anderhalf uur aan de gang. Mevrouw Pijl staat niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Ze geniet wel van de ambiance en kijkt naar uit de volgende dag. ,,Morgen hebben we met de hele familie een etentje”, zegt ze trots. ,,Tot en met de achterkleinkinderen. Twee achterkleinkinderen zijn in verwachting.” Gisteren is ze met drie medebewoners in de dierentuin geweest. ,,Een cadeautje van Parkzicht. Ik was al heel lang niet meer in een dierentuin geweest en vond het heel bijzonder.”

Tolsteeg

Bijzonder is natuurlijk ook het gegeven dat ze honderd is geworden. Haar wieg stond aan de Tolsteeg. ,,Op nummer C 509. Dat heb ik altijd onthouden. We woonden in een stoepwoning. Toen ik acht was, zijn mijn ouders verhuisd en gingen we in een groter huis wonen.” Dat had alles te maken met de gezinsuitbreiding. Mevrouw Pijl was de oudste van negen kinderen. Haar jongste broer en zus, een tweeling, zijn twintig jaar jonger. ,,Ze zijn net tachtig geworden”, lacht de 100-jarige, die al op 11-jarige leeftijd als dienstmeisje ging werken in andere gezinnen. ,,Ik heb voor hele rijke lui gewerkt. Bij mannen als Visser en Volker.”

Alom bekend als hoge baggerheren die Sliedrecht omhoog stuwden in deze rijzende en nog altijd gloriërende bedrijfstak. Met de baggerindustrie heeft ze als rechtgeaarde Sliedrechtse altijd te maken gehad. Haar vader was kapitein op een baggermolen, haar man stortbaas en haar zoon (de jongste van drie kinderen)  trad in hun voetsporen. ,,Ik ben zelf altijd huisvrouw geweest. Dat was gewoon in die tijd. Totdat je in ondertrouw ging, werkte je als vrouw zijnde, daarna niet meer.”

Gezonde leefstijl

,,Maar ik heb wel gewerkt, hoor. Heel hard. Zoals elke vrouw met kinderen. Toch ben ik heel oud geworden.” ,,Misschien wel omdat u zo hard heeft gewerkt”, vraagt de burgemeester. ,,U heeft altijd gezond geleefd, begreep ik.” ,,Dat klopt. Ik heb nooit gerookt en ooit één keer een slokje alcohol genuttigd, maar daar is het bij gebleven. Ik vond er niks aan.”

,,Goed eten en veel lopen. Blijven lopen, ook al kost het steeds meer moeite. Dat is wat de dokter adviseert en daar houd ik me aan. Verder lees ik veel. Streekromans, maar ook jeugdboeken. Onlangs heb ik Dik Trom gelezen. Ik was ook begonnen aan ‘Knielen op een bed violen’ van Jan Siebelink, een bekende schrijver, maar dat was erg zware kost.”

Oude Uitbreiding

,,Hoe lang ik hier woon? Al bijna tweeënhalf jaar. Het bevalt prima. We zijn allemaal bevriend. Hiervoor heb ik 21 jaar met veel plezier in de Zuiderzeestraat gewoond. In een appartement bij de vroegere Bonkelaar. Als gezin woonden we in de Oude Uitbreiding West. In het deel dat niet op de schop is gegaan. Eerst in de A.W. de Landgraafstraat en later daar iets achter in de Rijshoutstraat. ”