Sliedrechtse kunstenaar creëert landelijk monument voor jonge slachtoffers huiselijk geweld
SLIEDRECHT - Over ruim drie maanden, dinsdag 19 mei, is het precies twee jaar geleden dat Nederland werd opgeschrikt door de dood van de broertjes Ruben en Julian, die door hun vader om het leven waren gebracht en werden gevonden in een grote afwateringsbuis bij het Amsterdam-Rijnkanaal nabij het Utrechtse dorp Cothen. De gemeenschap in Zeist (de woonplaats van de jongens) had een grootscheepse zoekactie op touw gezet om de vermiste broertjes te vinden. Iedereen vreesde het ergste aangezien de vader, die Ruben en Julian had meegenomen, al was gevonden. Hij had zichzelf van het leven beroofd. ,,De burgemeester vroeg drie mannen die betrokken waren bij de zoekactie of ze meer konden betekenen. Zij hebben de stichting RuJu opgericht”, vertelt de Sliedrechtse kunstenaar Johan Huijzer, die reageerde op de oproep van de stichting om een nationaal monument te ontwerpen. Hoewel hij een kort mailtje had gestuurd, werd hij toch gebeld. ,,Tot mijn eigen verbazing want het was een landelijke oproep. Ze hadden mijn website bekeken. Toen ze het atelier bezochten, waren ze ondersteboven van de kleurrijke en vrolijke kunstwerken.”
Huijzer maakt Pop Art. Wie niet bekend is met zijn werk, kan naar zijn website surfen (zie www.johanhuijzer.com) of ‘Golven op de dijk’ bekijken, een kunstwerk aan de Rivierdijk, bovenaan de Wiel. In deze karakteristieke stijl, waar duidelijk zijn handtekening onder staat, heeft hij ook het monument ontworpen. Hij laat een schets zien van twee enorme handen waar een jongen en een meisje in zitten. ,,Zij voelen geborgenheid. Het zijn beschermende handen. De symboliek die je er ook in kan zien is dat ze op handen worden gedragen.” Dat het een jongen en een meisje zijn, laat al zien dat het monument meer omvat dan de nagedachtenis aan Ruben en Julian. ,,Toen ze de moeder van Ruben en Julian vertelden over het idee gaf ze aan dat het niet alleen om haar kinderen moest gaan, maar om alle jonge kinderen (Ruben en Julian waren negen en zeven, red.) die het slachtoffer zijn geworden van huiselijk geweld. Zodat zij nooit worden vergeten.”
Tekeningen van kinderen
Het beeld wordt wel in Zeist geplaatst. ,,Vanwege de centrale ligging een prima plaats voor een landelijk monument. Iedereen die daar behoefte aan heeft, heeft de gelegenheid de kinderen blijvend te herdenken.” Over de exacte locatie moeten de lokale politici nog een besluit nemen. ,,Ze hebben vier of vijf locaties op het oog”, weet Huijzer te vertellen. Hij heeft na aan lange aanloop waarin acties werden gehouden om geld te werven het seintje gekregen verder aan het werk te gaan. Nu de keuze is gevallen op het definitieve ontwerp kan Huijzer, die een veelzijdige, autodidactische kunstenaar is, aan de slag gaan om van het beeld dat hij op papier heeft gezet en waarvan hij normaal gesproken een schilderij maakt een beeld te creëren. ,,Over een week of twee gaat het naar de gieterij. Als ik het beeld terug heb, ga ik het beschilderen.” Huijzer maakt de handen en de poppetjes, de stichting draagt zorg voor het fundament van het monument, dat ongeveer 1 meter 50 hoog wordt. Zoals hij dat in zijn eigen dorp met ‘Golven op de dijk’ deed bracht hij hen op het idee hier kinderen bij te betrekken. ,,Niet alleen uit Zeist en omgeving, maar uit heel Nederland. Het is immers een landelijk monument. Leerlingen van basisscholen kunnen een tekening of tekst opsturen naar de stichting, die een selectie maakt en hier tegeltjes van maakt waarmee de onderkant van het monument wordt gevormd.”
Belangeloos
De Sliedrechter doet dit geheel belangeloos. Voor hem niet vreemd omdat hij met zijn kunstwerken regelmatig goede doelen ondersteunt. ,,Het is een prachtig initiatief uit de samenleving waar ik graag op een wijze die mij het beste ligt, iets creëren, aan bijdraag.”
Bron: Erik de Bruin.
-S.jpg)
