Bewoner Koningsweer staat plotseling op een halve meter van inbreker
SLIEDRECHT - Het zal je maar gebeuren. Je komt rond kwart over negen ‘s avonds thuis, loopt nietsvermoedend in het donker naar de achterdeur en plotseling zie je op een halve meter afstand een jongen staan met een schroevendraaier in zijn hand die je huis probeert binnen te komen. Met op de uitkijk – in de tuin en bij de poort – twee kameraden. ,,De jongen bij de deur schrok harder dan ik. Hij stond op een tuintafeltje om de deur van boven te kunnen forceren en viel naar achteren. Ze zijn alledrie razendsnel gevlucht.” Het is het relaas van een bewoner van de Koningsweer in Sliedrecht-West die afgelopen dinsdag onbewust, door op het juiste moment thuis te komen, een inbraak verijdelde en daarmee voorkwam dat zijn vrouw en kinderen misschien wel in grote problemen zouden komen.
Door Erik de Bruin
,,Je weet nooit hoe ze reageren als er ineens wel iemand thuis blijkt te zijn. Ik denk daar liever niet over na. Mijn vrouw en onze oudste zoon van acht, die niet in slaap kon komen, waren nog wakker. Ze waren boven en hadden niets gehoord. De inbrekers moeten hebben gedacht dat er niemand thuis was. Ze zullen ons huis hebben gespot omdat alles donker was en misschien hebben ze ook wel aangebeld om te controleren of het huis echt verlaten was. De deurbel doet het echter niet.”
‘ Geen aanleiding moeten geven’
Hij vervolgt: ,,Toen ik thuiskwam, liep ik meteen, zonder het licht aan te doen, naar de achterdeur omdat ik gerommel hoorde. Ik dacht dat het mijn vader was. Mijn ouders passen dinsdags op de kinderen. Misschien waren ze wel iets vergeten.” Het bleek echter een onbekende jongen te zijn. Zijn plan en die van zijn kameraden om in te breken en het huis leeg te roven, was bijna gelukt. ,,Ze waren zeker binnengekomen. De achterdeur zat alleen op de knip en kon dus losgepord worden.” De tuin betreden was helemaal een koud kunstje omdat de poort niet was gesloten. De man en zijn gezin zeggen hun lesje te hebben geleerd: ,,We hadden ze geen aanleiding moeten geven. Natuurlijk lees je over een inbrakengolf in Sliedrecht, maar je verwacht gewoon niet dat het jou overkomt. Dat ze jouw huis eruit pikken. Nu weten we wel beter. Mijn vrouw was boven aan het strijken. Het licht op de overloop was aan, maar dat was van buiten niet te zien omdat de rolluiken dicht waren. Ik dacht ook dat iedereen sliep toen ik de voordeur opende. Voortaan zorgen we er wel voor dat er beneden een lichtje brandt en dat alles goed is afgesloten. Achteraf gezien zijn we met de schrik vrijgekomen. We hebben veel geluk gehad. Precies op het moment dat zij hun slag wilden slaan, kwam ik thuis. Wat er had kunnen gebeuren, wil je niet aan denken en dan heb ik het niet over het materiële. Omdat ze dachten dat er niemand thuis was, zouden ze ongetwijfeld ook naar boven zijn gegaan.”
‘Ruziënde katten’
Het had een traumatische ervaring kunnen opleveren. Gelukkig is ook dat niet gebeurd. ,,Onze oudste zoon hoorde mij schreeuwen. We vertelden hem dat er ruziënde katten waren in de achtertuin en dat papa ze heeft weggejaagd. Dat nam hij gelukkig voor waarheid aan. Onze jongste zoon van zes heeft overal doorheen geslapen. Gelukkig maar.”
‘Politie razendsnel ter plekke’
,,Wat ik schreeuwde? Dat ze moesten opzouten. Je handelt impulsief. Ze komen aan je spullen en dus wil je ze in de kraag pakken. Ik rende ze achterna tot de poort. Omdat het gasten van naar schatting 15 tot 19 jaar oud waren, waren ze vliegensvlug weg. Ik ben ze niet gevolgd. Dat zou niet slim zijn geweest. Stel dat ik ze in het nauw had kunnen drijven dan was het drie tegen één geweest en zij hadden een schroevendraaier bij zich die ze eventueel als wapen konden gebruiken. Ik kon nog wel zien dat ze het parkje bij de Baaneweer in vluchtten en dat heb ik ook gezegd toen ik de politie belde. Ze waren met drie man sterk razendsnel ter plekke, maar de inbrekers zijn niet meer gezien. Ik denk dat ze met de auto zijn gevlucht. Even later hoorde ik namelijk een auto hard wegrijden.”
Signalement
De wijkagent schakelde via Twitter de hulp in van buurtbewoners. Zijn signalement klopte niet helemaal. Het waren geen donkergekleurde jongens. ,,Getint is een betere omschrijving. Ik denk dat ze uit Midden- of Oost-Europa komen. Ze gingen geraffineerd te werk. Eén probeerde de deur te forceren en de andere twee stonden op de uitkijk. Eén bij de poort en de ander stond op een stoel en keek over de schutting heen om te kijken of de buren niets zouden merken.”
