Dichter Jan Eijkelboom stond aan wieg poezië in het wild in Alblasserwaard alleen Dordt volgt nog niet
DORDRECHT/ALBLASSERWAARD - De Dordtse dichter Jan Eijkelboom stond in 2002 aan de wieg van "Poëzie in het wild" in de Alblasserwaard.
Inmiddels is er, geïnspireerd door het polderlandschap, een (fiets)route van 41 kilometer ontstaan, waarbij verzen van dertig dichters te lezen zijn over waar land en water samenkomen. In 2025 verschijnt er een boek over de poëzieroute.
Klaas Vos
Journalist en predikant Klaas Vos beschrijft de sfeer van de Alblasserwaard in het Nederlands Dagblad (ND) in de cultuurbijlage GULLIVER. Dit doet hij in de vorm van een reportage, waarin hij de dichterlijke fietsroute volgt. Hij herinnert eraan dat in 2002 de regionale Lionsclub het initiatief nam.
Dichter Jan Eijkelboom nam een kastanjeboom bij Nieuw-Lekkerland in zijn dichterlijk vizier, met de geboorte van het volgende gedicht als resultaat:
Een boom alleen
verleent het platte land een aanzien
dat het bij al die weidsheid
zo naar de hemel toe
nog nodig had
Klaas Vos, op pad door de Alblasserwaard, is overigens een vast onderdeel van zijn journalistieke betrokkenheid bij het breed christelijke dagblad ND, waarvan de Dordtse directeur/uitgever Rinder Sekeris is.
Op de beeldbepalende foto in de krant is in de verte het eiland van Dordrecht te herkennen, maar daar is weinig poëzie in het wild te ontdekken.
Erfgoed
Onlangs werd in de binnenstad van Dordrecht tot verrassing van velen het literaire erfgoed weggewerkt. De muur met daarop een gedicht van C. Buddingh' was wit geverfd in opdracht van Trivire. De muur had immers onderhoud nodig, maar stadsgidsen zoals Kees Klok moesten het gedicht Op dit Eiland geheel onverwachts uit hun hoofd voordragen.
Aan het (eer)herstel wordt intussen gewerkt.
Buddingh' Genootschap
De voorzitter van het Buddingh' Genootschap, Hans Berrevoets, sprak de hoop uit dat door de aandacht voor het werk van de openbare weg van de Dordtse dichter, er meer poëzie zichtbaar zal worden gemaakt.
Andere steden gingen Dordrecht al voor met deze verbeelding. Het meest nabije voorbeeld kan worden beleefd door de Alblasserwaard te fietsen.
Delemarre
Cultuurambassadeur Ton Delemarre (1933) stipte onlangs in Dordt Centraal aan dat overal in de regio beelden langs de waterkant te vinden zijn. Dordrecht biedt volgens hem weinig verbeelding.
Daarop herhaalde hij zijn pleidooi voor een standbeeld voor Buddingh' en Dicke.
Top Naeff
Er werd ook toegevoegd dat er een standbeeld moet komen voor de eerste vrouw die in 1953, een maand voor haar dood, ereburger van Dordrecht werd: Top Naeff.
De schrijfster van School-Idyllen — haar eerste boek dat volgend jaar 125 jaar geleden uitkwam — werd vaker vergeten.
Pas in 2012 werd er een pad naar haar vernoemd, dat zich rondom villa Augustus bevindt. De gemeente besloot echter dat pad niet officieel te onthullen en in stilte van de naam van Top Naeff te voorzien.
