Geef de ambassadeur ook maar zo

SLIEDRECHT – ‘Mag ik voor de ambassadeur een kopje koffie en zo’n lekker baggerkoekje.’ Het Baggermuseum kon zich gistermiddag bij de opening van de nieuwe wisseltentoonstelling geen betere gastvrouw wensen dan Tante Lien. Een personage van actrice Wieteke van Dort, die opgroeide in Nederlands-Indië.

Haar aanwezigheid en die van de ambassadeur van Indonesië had alles te maken met het onderwerp van de expositie, die, om met de woorden van IHC Merwede-directeur en Baggermuseum-bestuurslid Bert Kips te spreken, een compleet beeld toont van de tinwinning op het Indonesische eiland Billiton. Zowel nu als voor 1953 toen de Nederlandse Billiton Maatschappij het bewind voerde. Daarna kwam het in handen van de Indonesische staat. De ambassadeur liet overigens even op zich wachten omdat hij vanuit de ambassade in Den Haag in een file terecht was gekomen. ,,De vloer is voor u”, moedigde Kips Tante Lien aan. Dat liet ze zich geen twee keer zeggen. Van Dort bracht een aantal bekende liedjes ten gehore en feliciteerde de genodigden met ‘deze bijzondere tentoonstelling’.  ,,U moet weten dat Djakarta met de voeten in het water staat. Ik hoop dat jullie deze opdracht krijgen.”

Ongetwijfeld  zullen de vertegenwoordigers van grote baggerconcerns de ambassadeur aan zijn jasje hebben getrokken over het Deltaplan dat de Indonesische hoofdstad ‘droge voeten moet geven’. Als eerste werd hij rondgeleid door Sjaak Bons, die als vrijwilliger een groot aandeel heeft gehad in de inrichting van de tentoonstelling. Bons werd als zoon van de kapitein van een tinbaggermolen geboren op Billiton.