Tegenpolen vieren hun gouden huwelijk
SLIEDRECHT - Ze hebben gemeen dat ze beiden de oudste zijn. Ben Zwijnenburg (79) groeide op in een gezin met vijf kinderen en Gerry Zwijnenburg – Vink (75) heeft zes jongere broers en twee jongere zussen. Hun ouderlijk huis stond niet in Sliedrecht, al bracht de heer Zwijnenburg wel een deel van zijn jeugd in het baggerdorp door nadat zijn ouders hier vanuit Eindhoven naar toe waren verhuisd omdat zijn vader als leraar aan de slag ging op de technische school aan de Rivierdijk. In een kerk aan de Rotterdamse Schiekade ontmoette hij zijn latere vrouw. ,,Omdat we verschillende interesses en karakters hadden, moest hij er wel moeite voor doen”, gniffelt mevrouw Zwijnenburg. ,,We zijn altijd tegenpolen gebleven.”
De heer Zwijnenburg werkte destijds, ruim vijftig jaar geleden, voor een bakkersbedrijf in Sliedrecht. Zijn ouders waren inmiddels naar Rotterdam verhuisd, hun oudste zoon bleef achter omdat hij hier werkte. Hij woonde in kosthuizen en reisde in het weekend naar Rotterdam, waar hij naar de kerk ging. Zodoende leerde hij de latere mevrouw Zwijnenburg kennen. Op 27 januari 1964 stapten ze in het huwelijksbootje. Ze betrokken een dijkhuisje aan de Baanhoek waar hun dochter werd geboren. Later volgden twee zonen. Hun wieg stond in de Piet Heinstraat. Hun kinderen zijn al lang uitgevlogen, de heer en mevrouw Zwijnenburg wonen nog altijd in de Oude Uitbreiding.
‘Poppenhuisje’
Afgelopen dinsdag kwam wethouder Hans Tanis op bezoek om hen te feliciteren met hun gouden huwelijk. Hoewel ze over hun poppenhuisje spreekt, hebben ze nooit overwogen de Piet Heinstraat te verlaten. ,,Toen we hier kwamen wonen, zeiden we tegen elkaar dat we hier nooit meer weg zouden gaan. We waren destijds één van de jongsten, nu één van de oudsten.” ,,Dat geeft niet, hoor”, haakt mevrouw Zwijnenburg in. ,,We wonen hier prima. Wat ons extra gelukkig maakt is dat onze dochter in de buurt woont, namelijk: in de Admiraal de Ruyterstraat.”
Herenhuis
Ze zoekt wel elke week minimaal één keer de drukte van de stad op. Vaak gaat ze dan naar haar broer, die in hun ouderlijk huis is blijven wonen en daar voor hun moeder zorgde. ,,Vorig jaar is het huis verkocht. Een prachtig groot herenhuis aan de Noordsingel in het centrum dat in 1835 is gebouwd en 68 jaar familiebezit is geweest.” Haar vader verkocht fruit en groenten en haar moeder planten. Zelf werkte ze in de gezinszorg. Daar stopte ze mee toen ze met een ‘koekenbakker’ trouwde en moeder werd. Haar man had al op 14-jarige leeftijd het bakkersvak geleerd en werkte tot zijn 35e voor drie verschillende bakkers. Tussendoor vervulde de heer Zwijnenburg zijn militaire dienstplicht.
Muziek
Het tweede deel van zijn werkzame leven speelde zich af bij scheepswerf De Klop, die later werd overgenomen door IHC. Op 60-jarige leeftijd ging hij met de VUT, maar dat betekende niet dat hij stopte met werken. ,,Mijn vrouw en ik zijn nog acht jaar doorgegaan met het schoonmaken van een basisschool in Hardinxveld-Giessendam.” Ze vormen op vele manieren een tandem, maar zijn wel verschillend. ,,Ik ben gehaast. Hij is rustig en neemt overal de tijd voor. We delen wel een passie voor muziek. Alhoewel: ik ben gek op piano- en vioolmuziek en jazz, hij houdt van orgelmuziek.” Dat is meer dan een liefhebberij. De heer Zwijnenburg bezoekt jaarlijks ruim vijftig orgelconcerten. ,,Ik ben meer dan honderd keer in de Laurenskerk geweest.” Ook maakt hij deel uit van het Sliedrechtse mannenkoor Ichthus.
Koninklijke Onderscheiding
Trots vertelt hij over de tijd dat hij zelf het orgel bespeelde in de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt. ,,Dat heb ik veertig jaar gedaan. Toen ik in 2009 afscheid nam, kreeg ik een Koninklijke Onderscheiding.” Fier zijn ze ook op hun drie kinderen en vijf kleinkinderen waarvan de oudste in de studiebanken zit en de jongste regelmatig opa’s collectie miniatuurtreinen onveilig maakt. ,,Voor de zekerheid heeft hij ze maar opgeborgen.” Een andere vrijetijdsbesteding was het bezorgen van ‘Het Kompassie’. ,,Daar is hij per 1 januari mee gestopt. De knieën zijn versleten. Wel jammer want het was leuk om te doen en het zorgde twaalf jaar lang voor de nodige beweging.” Hij heeft wat meer tijd gekregen om de krant te lezen, maar dat is niet zijn favoriete bezigheid. ,,Ik ben wel een lezer, altijd al geweest”, lacht zijn eega. ,,Ik verslind het ene na het andere boek. Allemaal dikke pillen, heerlijk. Als we op vakantie gaan of als anderen naar een exotisch oord reizen, lees ik daar uitgebreid over. Onze zoon is in Thailand geweest. Voor mijn gevoel ben ik daar dan ook geweest en was ik het zelf die op de rug van een olifant zat. Ik heb een rijke fantasie.”
Het 50-jarig huwelijk wordt zaterdag gevierd met familie en vrienden. In het nabijgelegen restaurant Bellevue vindt een gezellig etentje en samenzijn plaats.
Foto is gemaakt door Henk van Veen.
Foto is gemaakt door Henk van Veen.
