Dominee Joost Schelling: 'Ik kijk terug op vijf hele goede jaren'

12 mei 2017 door Ton Vermeulen
Dominee Joost Schelling: 'Ik kijk terug op vijf hele goede jaren'

SLIEDRECHT - Dominee Joost Schelling van de Gereformeerde Kerk aan de Middeldiepstraat heeft zondag zijn afscheidsdienst. Hij gaat verder als dominee bij de Gereformeerde Kerk Woerden-Zegveld (wijkgemeente Kruiskerk). Sliedrecht was de eerste plaats waar hij dominee was. Hij kijkt hier met veel plezier op terug.

“Ik kijk terug op vijf hele goede jaren”, vertelt Joost. “Er waren wel mensen die mij vooraf zeiden dat het niet makkelijk zou zijn in Sliedrecht, maar dat is me heel erg meegevallen. Ik heb weinig het gevoel gehad dat het moeizaam is hier. Misschien scheelt het dat ik dominee ben. Men is wel wat afwachtend en vindt nieuwe activiteiten wel wat spannend. Maar ik heb veel ruimte gekregen voor het ontwikkelen van nieuwe mogelijkheden en vormen van kerk-zijn, daar ben ik heel dankbaar voor. Er is vanuit de kerkenraad veel steun gegeven, zo van “ga het maar proberen, ga maar doen.”

Top 2000-dienst
Door activiteiten als een Top 2000-dienst, popkoor- en jeugddiensten, die helemaal door jongeren zijn ingevuld heeft de gereformeerde kerk de afgelopen jaren een nieuwe groep mensen uit het dorp weten aan te spreken. Ook maakte Joost met een groep jongeren voor het eerst vanuit de kerk een werkvakantie naar Rwanda. “Dat was heel bijzonder om mee te maken”, vertelt Joost. “Je trekt drie weken intensief op met de jongeren. Die jongeren heb ik tijdens de reis zien veranderen door wat ze zagen. Sommigen hadden dat besef pas bij de terugkomst: “ik kan nu weer douchen en daar niet.”

“We zijn in Rwanda naar een verzoeningsgroep geweest, waar de daders en slachtoffers met elkaar in gesprek gingen. Hier werd gewerkt aan het herstel van relaties. Een deelneemster had een moeizame relatie met haar moeder. Die dacht: als zij dit kunnen, dan kan ik ook kijken hoe ik de relatie met mijn moeder, wat beter maak. Toch geweldig als jongeren daar zelf dit gaan inzien! Ook was er een jongen die het daar best moeilijk had. Hij had heimwee. Maar hij stapte over die drempel heen en had zo een goed tweede deel van de reis. Dat is een overwinning. Het maakt de jongeren sterker en dat nemen ze hun hele leven mee. Heel bijzonder om daarbij te mogen zijn.”

Nieuwe dingen
Sliedrecht was de eerste ambtstermijn van de dominee. Daarvoor woonde hij in Papendrecht waar hij wel vrijwilligersactiviteiten in de kerk deed, maar geen predikant was. Joost werkte in die tijd voor het landelijk dienstencentrum van de Protestantse Kerk t.b.v. het jeugdwerk van de kerk (JOP). Maar in Sliedrecht stuitte hij al snel op nieuwe dingen die bij het predikantschap hoorden en nieuw waren. “Het eerste telefoontje na mijn intrededienst was een bericht van overlijden van een gemeentelid”, vertelt Joost. “Gelukkig werd die uitvaart nog door mijn waarnemer verzorgd. Het tweede telefoontje was van iemand die ernstig ziek was of ik daar langs kon gaan. Dat waren ervaringen die ik nog niet had meegemaakt. Het begeleiden van mensen en een uitvaart leiden was nieuw. Inmiddels heb ik zo’n vijftig begrafenissen meegemaakt en nu weet ik wel hoe ik moet handelen. Ook in dat opzicht is Sliedrecht een goede leerschool gebleken en heb ik veel vertrouwen mogen ontvangen.”

“Ik heb getracht zoveel mogelijk mensen bij de kerk te betrekken”, vertelt Joost. “Dat is de uitdaging van de kerk in de toekomst. Kerken die blijven denken in verlies van minder geld, minder trouwe kerkbezoekers en minder vrijwilligers lopen het gevaar dat ze verbitterd worden. Het is een bewuste keuze om mensen van buiten binnen te halen. Dat houdt de gemeente ook fris. Vreemde ogen zien ook andere zaken, die mensen binnen in de kerk niet meer zien.”

Zelfredzaamheid
Joost kan zich niet vinden in de huidige trend van zelfredzaamheid, waar de overheid alleen in uiterste nood te hulp schiet. “Mensen kunnen zichzelf niet redden”, zegt hij. “Ze kunnen wel zelfstandig worden, maar dat hoeft geen zelfredzaamheid te zijn. Je kunt je niet zelf aan je haren uit het moeras trekken, hulp aanvaarden is geen teken van zwakte. Zien wat je kunt en wat je niet (meer) kunt, is juist een uiting van zelfstandigheid. Ten diepste haalt een mens zijn redding ook niet uit zichzelf, zo geloven we als kerk, maar door de hulp God. Vaak zijn dat mensen die zomaar op je weg komen. Daarmee wordt zichtbaar dat God ons als verantwoordelijke mensen geschapen heeft. Het draait niet alleen om jou, maar ook de relatie tot de ander is van belang. Waar is jouw broeder? De dienst aan God en aan de ander is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Als je zegt: ik dien God, maar bent enkel op jezelf gericht. Welke God dien je dan? Aan de andere kant: als je alleen op anderen bent gericht en nooit jezelf door God laat helpen, dan loop je leeg.”

Kerk in Actie
Veel mensen in het land kennen Joost van een spotje van Kerk in Actie, waarin hij een poster van Jezus verscheurt, of zoals hij het zelf zegt: Jezus deelt. In het Kerk in Actieblad zegt hij het volgende hierover: “Toen ik die vraag kreeg: ‘wil je Jezus verscheuren voor het oog van de camera?’, dacht ik: wacht even.. wil en kan ik dit wel? Daar heb ik goed over na moeten denken. Toch deel ik elke keer bij het avondmaal het brood en zeg daarbij dat Jezus gebroken is voor ons. Jezus geeft zichzelf in onze handen om Zijn liefde uit te delen. Toch vond ik het uiteindelijk heel aangrijpend om Jezus aan stukken te scheuren. Het gaat tegen je natuur in.” Joost staat nog steeds achter zijn actie, die veel stof heeft doen opwaaien. “Het is nooit mijn intentie geweest om doelbewust hiermee te choqueren”, legt hij uit. “Of om een protestantse beeldenstorm te ontketenen. Wel op een hele andere manier een poging het principe van diaconaat en zending uit te beelden, zoals Kerk in Actie dat invulling geeft.”

Joost wil meegeven dat je je niet teveel moet laten leiden door het verleden, door mensen of ervaringen, maar juist het verlangen in mijn blijven te zien en onze blik op de toekomst. “Ouderen zien de terugloop, dat hun kinderen en kleinkinderen niet meer in de kerk komen. Of ze missen de herkenbaarheid van twintig jaar terug in de diensten. Eronder ligt een verlangen dat ze alle generaties een plek in de kerk gunnen, die hen ook zo dierbaar is. Het is mijn uitdaging om hen allemaal te laten zien, dat eenzelfde verlangen zich in diverse vormen kan manifesteren, ook binnen de kerk.”

Gerelateerde wijken:
Gerelateerde straten:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.