Coronablues

11 januari 2021 door Ferry Visser
Coronablues

DRECHTSTEDEN - Dordtenaar Ferry Visser schreef het volgende stuk als column voor Dordrecht.net, maar de redactie plaatst dit stuk nu ook op de andere Drechtsteden. Als u het leest, snapt u wel waarom...... 

 

In deze column uit ik mijn gevoelens. Ik duik in het diepe en denk aan de verborgen narigheid en armoede bij mijn medemens, die het Coronavirus al bijna een jaar in de houdgreep heeft.
Waarschijnlijk wordt - net als in andere naburige landen - de lockdown verlengd en wellicht met strengere maatregelen. Als bijna 70-er vind ik het prima. Het virus moet zo snel mogelijk de wereld uit.

Maar in deze nare tijd moet je niet alleen aan jezelf denken.

Op dit moment zijn er vele mensen die al heel lang de deur niet uit kunnen, durven of willen. Maar die toch echt wel de buitenlucht in zouden moeten om hun weerstand tegen andere dingen niet te verliezen.

Ik denk aan de mensen die niet zomaar even een maaltijd kunnen bestellen en te laten bezorgen.

Ik denk aan de mensen die geen nagels hebben om hun kont te krabben.

Ik denk aan mensen die door een bepaald handicap of ziekte niet naar buiten kunnen.
Ik denk aan eenzame ouderen die de steun van hun overleden partner missen. Die juist nu die hardnodige arm om hun schouder nodig hebben.
Er zijn mensen die door het virus ontslagen werden en nu van een uitkering verder moeten.

Er zijn heel veel mensen die als geraniums achter de ramen zitten. En, omdat ze niets te doen hebben maar naar de tv kijken en vrijwel niet bewegen.

Er zijn bijstandsouders en mensen die in de schuldsanering zitten of naar de Voedselbank moeten. Ik kan het me voorstellen dat er ook mensen zijn die zich juist voor zo’n instelling schamen. Maar zij kunnen ook niet iedere dag een boodschap doen. Voor hen zijn de – letterlijke en figuurlijke – lange donkere dagen nog somberder geworden.  

En maar roepen: Alleen samen krijgen we corona onder controle! Het klinkt geweldig, maar de randverschijnselen zijn ook heel belangrijk. We moeten vooral ook denken aan de armoede.

Hieronder een opsomming van persoonlijke ideeën die natuurlijk ook veel geld gaan kosten. Dat moet dan maar! Zo’n pandemie komt gelukkig niet veel voor. Ik zou zeggen: “Maak nu al plannen voor een volgende”.

De regering zou de hier bedoelde groepen een bepaalde vrolijkheid moeten aanbieden. Iedere gemeente heeft een lijst met namen van de mensen die in een barre omstandigheid nu verder moeten leven. Die nauwelijks geld over houden om een belegde boterham op tafel te kunnen zetten.
Bel deze mensen persoonlijk en vraag naar hun grootste behoefte of angsten.
Ik geef wat voorbeelden:
Een gratis krantenabonnement of i.d.. Je wordt van een krant natuurlijk ook niet echt vrolijk, maar er staan niet alleen nare dingen in een krant.
Of geef de - op dit moment - armlastigen deze hele coronaperiode bepaalde ontheffing van allerlei belastingen of heffingen (bijvoorbeeld geen huurafdracht of gratis energie en water leveranties).

Geef ze 100 euro meer uitkering in de maand.
Het is misschien een nobel idee dat alle gemeentes bij al deze schrijnende gevallen de verplichting hebben om 1 x per week een voedselpakket thuis te laten bezorgen. De bezorging kan misschien geregeld worden door mensen die ontslag kregen door het virus. Dat ze niet de hele dag thuis hoeven te zitten en hun dag iets dragelijker zal worden en er zelfs een goed gevoel aan over te houden dat ze anderen hebben geholpen.
Haal voor al deze mensen volgend jaar - of nu al - het eigen risico van de zorgverzekering. Door de 385 euro eenmalig af te schaffen help je ook!
Al deze voorbeelden zouden moeten gelden tot het moment dat we met elkaar het virus de baas zijn.
Pas dan zullen de armlastigen in hun hoofd een beetje tot rust kunnen komen.

Veel oppositiepartijen zijn op dit moment misselijkmakend. In hun ogen doet deze regering niets goed. Natuurlijk is het goed dat er soms tegengas komt, maar op dit moment heb ik toch echt het gevoel dat iedereen - met oog op de verkiezingen - aan zijn eigen partij denkt. Dus ook over het hoofd van de allerarmsten in ons land.

Deze column wordt waarschijnlijk niet landelijk gelezen, maar ook in onze eigen regio Drechtsteden zou het geen kwaad kunnen als er daadwerkelijk een helpende hand aan deze groep zou worden aangereikt.
Met andere woorden: Een andere betekenis van ”Geen woorden maar daden!”.

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.